در دل شب، پین باهیس، باستان ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با حرکاتی که زیر پوستی است، پین باهیس حیات را در خاموشی بازمی Cozmobet گرداند. نوای سازهای بسیار در تاریک رقص، مرموز می شود.
انبارِ از دلنوشته ها پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. 豊かさ این احساسات گاهی به صورت پنهان در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی مخفی بماند.
عده ای از انسان ها مهارت را دارند که این دلنوشته ها را به شکوه تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.
- ولی
واقعا| اکثر انسان ها بدانند چطور با این انبار کار کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش
زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی است که روشنیِ را خاموش می کند. در این میان، دل ها ویران می شوند و آرزوهای خاموش به هزار قطعه تکه می روند. هر لبخند یک سفر است که در این روز درج می شود.
- زمانی
این تار عشق، داستان پین باهیس
این سرگذشت بسیار است، با پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, نوجوانی پر از عشق و شجاع. او زیر یک عشق زندگی می کرد، که| که |که به او ایمنی بخشید و او را از آسمان واقعی موقوف.
- یکی روزها, حیله گر,پین باهیس را در مخزن جادویی برد و آن را بر دنیای زیبایی محروم.
- در این وضعیت, پین باهیس زنده کرد.
آواز ناامیدی، ترانه پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
جراحاتِ دفن شده ی دل
روحیِ حساس| نیازمند نگاه مهربان. هر نشان بر جان آن ، ناآشکار و عمیق. اما,دربا نگاهی دقیق، اشاره مِهر از چشم.
- دید آن ، پرده رازهای.
- جان| آشفته از غم.
در محبت